ต้องยอมรับว่า เป็นอีกหนึ่งเมอร์ซีย์ไซด์ดาร์บี้แมตช์อีกครั้งหนึ่งที่สนุก สุดมันอย่างมากแบบที่แฟนบอลรอคอย น่าเสียดายดายอย่างเดียวที่แฟนบอลไม่สามารถเข้าไปชมเกมนี้ในสนามได้ ไม่งั้นมันคงจะสนุกสุดมันกว่านี้ ผลการแข่งขัน 2-2 ถือว่าเหมาะสมไปทั้งสองฝ่าย แต่ถ้ามองจากฝั่งลิเวอร์พูลอาจจะต้องบ่นอุบทีเดียวกับโชคร้ายของเค้าในเกมนี้ที่บอกเลยว่าได้ไม่คุ้มเสีย
อาการบาดเจ็บของ ฟานไดค์
เกมนี้จุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้ พวกเค้าเล่นด้วยยาก เจอปัญหาลูกโด่งตลอดส่วนหนึ่งเพราะว่า พวกเค้าต้องมาเสียนักเตะคนสำคัญอย่าง เวอร์กิล ฟานไดค์ ไปในเวลาอันรวดเร็ว จากการเข้าปะทะของ ฟานไดค์ กับ พิกฟอร์ด จนทำให้เค้าต้องออกจากสนามไปด้วยอาการบาดเจ็บ ไม่เพียงเท่านั้น เจ็บแล้วยังไม่ได้จุดโทษอีกต่างหาก เนื่องจากกรรมการมองว่ามีการล้ำหน้าไปก่อนหน้านั้น น่าคิดเหมือนกันว่า ถ้าฟานไดค์ ยังอยู่ จะโดนลูกกลางอากาศอยู่ไหมก็น่าคิด
ลูกกลางอากาศ ทำพิษ
ความโชคร้ายของลิเวอร์พูลดอกที่สอง หลังจากฟานไดค์ ออกไป เหมือนนักเตะเอฟเวอร์ตันจะรู้งาน พวกเค้ารู้ว่า โจ โกเมซ ไม่ได้เป็นกองหลังที่เก่งขนาดนั้น นั่นเท่ากับว่าพวกเค้ามีโอกาสทำประตูเพื่อชนะได้ จะเห็นว่าเอฟเวอร์ตันพร้อมจะบุกและเจาะช่องจากโกเมซตลอด ทั้งบนดินและกลางอากาศ แต่กลางอากาศจะหนักหน่อย จนเป็นที่มาของลูกตีเสมอจาก ไมเคิล คีน และ ลูกตีเสมอรอบสองจาก โดมินิค
VAR พาล้ำหน้า
แม้จะมีการโดนบุกสวนเป็นระยะ แต่ลิเวอร์พูลก็นิ่งพอจะยันสถานการณ์เหล่านั้นเอาไว้ พร้อมกับพยายามบุกเพื่อเอาประตูชนะให้ได้ จนมาประสบความสำเร็จจาก ฝีเท้าของ จอร์แดน เฮนเดอร์สันที่ เล่นได้เด่นมาก แต่ว่ากรรมการจับล้ำหน้าของ มาเน่ ในก่อนหน้านั้น ซึ่งความโชคร้ายของเหตุการณ์นี้ก็คือ มาเน่ ล้ำหน้าเพียงแค่แขนเสื้อไม่กี่มิลลิเมตรเท่านั้นเอง เลยทำให้พวกเค้าไม่ชนะเอฟเวอร์ตันต่อไป
